Bioplastic kunstrif van aardappelzetmeel

‘Als je het zo opsomt klinkt het als een enorme klus. En dat was het ook wel’, lacht Jannes Heusink-
veld van The Fieldwork Company. Samen met tientallen vrijwilligers en met collega’s van de universiteiten van Groningen en Nijmegen en van Bureau Waardenburg, zorgde zijn bedrijf ervoor dat deze hele constructie op het wad kon worden geplaatst.

‘Het belangrijkste is dat uiteindelijk al het gebruikte materiaal afbreekbaar is. Zelfs de stukken betonijzer zullen helemaal wegroesten. En ook de kratjes zijn gemaakt van honderd procent afbreekbare biopolymeren uit onder andere aardappelzetmeel. Na het verdwijnen van de kratjes, blijven er op die plek hopelijk wel stevige mosselbanken achter. Want dat is het doel: een ‘starthulp’ bieden voor nieuwe, permanente mosselbanken en in de luwte daarvan ook hopelijk zeegrasvelden.’

In de loods van FieldworkCompany in Groningen worden mosselkratten met kokostouw gevlochten (“Heen en weer … heen en weer … heen en weer” volgens vrijwilliger Peter Visser) Foto: Laura Govers

‘De vrijwilligers die hielpen bij het vlechten van de touwen door de kratten waren wel wat verbaasd’, vertelt Heusinkveld. ‘Blokken plastic aan elkaar knopen in een Groningse loods, is dat nou hulp bij natuurbescherming?! Maar toen ze het resultaat zagen vielen de puzzelstukken wel op hun plaats. We maken hier eigenlijk gebruik van een combinatie van ouderwets handwerk – touwen vlechten – en nieuwe materialen – bioplastics – om een heel belangrijk stuk natuur te helpen herstellen: de mosselbanken en zeegrasvelden rond Griend.’