Bioplastic kunstrif van aardappelzetmeel

Tekst: Quirin Smeele

Repost Griend nieuwsbrief, mei 2017

In totaal veertig kuub geweven ‘kratjes’ van afbreekbaar bioplastic, 42 kilometer kokostouw om die allemaal bijeen te houden en tegelijk mossellarven vaste bodem te bieden, en dan nog eens vier ton betonijzer om de hele constructie aan de wadbodem vast te prikken. Dat staat sinds kort in honderdveertig rijtjes van vijf meter lang voor de zuidwestkust van Griend, het eiland in de waddenzee.

‘Als je het zo opsomt klinkt het als een enorme klus. En dat was het ook wel’, lacht Jannes Heusink-
veld van The Fieldwork Company. Samen met tientallen vrijwilligers en met collega’s van de universiteiten van Groningen en Nijmegen en van Bureau Waardenburg, zorgde zijn bedrijf ervoor dat deze hele constructie op het wad kon worden geplaatst.

‘Het belangrijkste is dat uiteindelijk al het gebruikte materiaal afbreekbaar is. Zelfs de stukken betonijzer zullen helemaal wegroesten. En ook de kratjes zijn gemaakt van honderd procent afbreekbare biopolymeren uit onder andere aardappelzetmeel. Na het verdwijnen van de kratjes, blijven er op die plek hopelijk wel stevige mosselbanken achter. Want dat is het doel: een ‘starthulp’ bieden voor nieuwe, permanente mosselbanken en in de luwte daarvan ook hopelijk zeegrasvelden.’

In de loods van FieldworkCompany in Groningen worden mosselkratten met kokostouw gevlochten (“Heen en weer … heen en weer … heen en weer” volgens vrijwilliger Peter Visser) Foto: Laura Govers

‘De vrijwilligers die hielpen bij het vlechten van de touwen door de kratten waren wel wat verbaasd’, vertelt Heusinkveld. ‘Blokken plastic aan elkaar knopen in een Groningse loods, is dat nou hulp bij natuurbescherming?! Maar toen ze het resultaat zagen vielen de puzzelstukken wel op hun plaats. We maken hier eigenlijk gebruik van een combinatie van ouderwets handwerk – touwen vlechten – en nieuwe materialen – bioplastics – om een heel belangrijk stuk natuur te helpen herstellen: de mosselbanken en zeegrasvelden rond Griend.’

Griend waddeneiland

Interview (deel) met dr. Laura Govers, Rijksuniversiteit Groningen en Radboud Universiteit Nijmegen

‘Vergeet de TV-TAS als je aan waddeneilanden denkt!’ Met dat opmerkelijke advies komt dr. Laura Govers, wetenschappelijk coördinator van het onderzoeksproject Dynamisch Griend. ‘TV-TAS: Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog, en ook de Rottums, dat zijn eigenlijk barrière-eilanden. Ze vormen namelijk een barrière tussen de ruige Noordzee en de Waddenzee. Griend, en ook het eilandje Zuiderduintjes, onder Rottumeroog, dat zijn strikt genomen de enige twee échte waddeneilanden in de Nederlandse Waddenzee. Zij staan helemaal onder invloed van de dynamiek van het wad. Lees meer op griend.org

Partners

Rijksuniversiteit Groningen www.rug.nl

Radboud Universiteit www.ru.nl

Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee www.nioz.nl

Kennisnetwerk OBN www.natuurkennis.nl

the Fieldwork Company www.fieldworkcompany.nl

Bureau Waardenburg www.buwa.nl

About the product

[gview file=”http://biopolymers.nl/wp-content/uploads/2017/01/Productsheet-Solanyl-C1104M.pdf”]

[gview file=”http://biopolymers.nl/wp-content/uploads/2017/02/MSDS_Sheet_Solanyl-C1104M.pdf”]